Zamieszczam wyniki konkursu, ogłoszonego z okazji Zjazdu Problemistów Polskich 2024:
werdykt (PDF).
Blog o zadaniach szachowych
Blog o zadaniach szachowych
Zamieszczam wyniki konkursu, ogłoszonego z okazji Zjazdu Problemistów Polskich 2024:
werdykt (PDF).
Pierwsza nagroda (studia) jest bardzo kontrowersyjna. To związany Hetman (taka sztuczka) jest „słabszy” od Pionka. Ponadto, pierwszy główny wariant A) 4… Hg4? prowadzi do wygranej białych, a zadanie jest na remis.
Mimo to, gratulacje dla autora! Świetny pomysł w „stylu retro”.
2-nagroda to również niesamowite zadanie (prawie dzieło sztuki).
1-wzmianka zaszytna bardzo pomysłowa.
Bardzo inspirujący jest dodatek do werdyktu studiów (2. nagroda). „Postanowiliśmy wykorzystać to studium do pokazania różnicy pomiędzy dualem poważnym, dualem nieistotnym i brakiem dualu.”
O gustach się nie dyskutuje, ale o dualach chyba można.
Oto co znajdujemy w materiałach WFCC (kodeks) na temat duali:
„A dual is said to occur if, after the first move, there is more than one method of satisfying the stipulation. Studies are unsound if there is a method of fulfilling the stipulation which is different from the author’s solution, and may also be rendered unsound by serious duals in the main line, but even in the main line many kinds of duals are normally tolerated. The seriousness of a dual is a matter for the judge.”
Ten przepis jest bardzo nieszczęśliwie skonstruowany, bo nakazuje deklarowanie duali nawet w wariantach pobocznych, co chyba nie było intenecją jego twórców. A deklarowanie niektórych duali w grze pobocznej może być dla kompozytorów bardzo upokarzające. Głównie tam trafiają się tzw. duale maszynowe: prosta i oczywista kontynuacja jest „wspierana” proponowaną przez komputer niechcianą, trudną do zaakceptowania dla człowieka (szachisty) opcją. Ekstremalny przykład z tej samej pracy (2. nagroda): w pominiętym wariancie 1… Kg1 2. Hd1+ Kh2 3. Hd6+! i dalej mamy rozwidlenie: 3… Kh3 4. Hh6+ Kg3 5. Hxh1 (niestety maszyna zaproponuje również 5. Sf5+) oraz 3… Kg1 4. Hg3+ Hg2 5. Hxg2# (maszyna doda 5. Sxg2). Stąd twórcy decydują się często na obcinanie (wycinanie) wariantów i wybieranie czasami wątpliwej wartości (ale czystych) posunięć. „Być albo mieć”
Drogi Marku,
W zapisach kodeksu jest mowa jedynie o dualach w głównej linii rozwiązania studium. Co więcej, nawet w głównej linii wiele duali jest tolerowanych. O tym czy dual jest poważny decyduje sędzia konkursu. Kodeks nie wspomina o dualach w wariantach pobocznych studium.
Chodzi mi o fragment zdania (przepis), który odnosi się do deklarowanego rozwiązania, a nie wagi jaką może mieć potencjalny dual dla poprawności studium:
„Studies are unsound if there is a method of fulfilling the stipulation which is different from the author’s solution,…”
Co można przetłumaczyć następująco:
Studia są niepoprawne, jeżeli istnieje metoda spełnienia warunku, która różni się od rozwiązania zaproponowanego przez autora,…
Czyli niezadeklarowany dual (gdziekolwiek) może być uznany za taką różnicę.
W pracy wybitnych kompozytorów (Nielsen & Minski 4.p The Macedonian Problemist 2023) wszystkie duale w grze pobocznej są zadeklarowane: „[4… Qxg2+ 5. Ke1 Re8 6. Rxe8 (6. Qd2 +-) 6… Qxb2 7. Re2+] [4… Rc8 5. Qd2 (5. Qa3 +-) 5… Qc5+ 6. Qe3 +-][5… Re8 6. Qc1 +- (6. Qc3 +-)]”.
Dlaczego to może być istotne, żeby deklarować duale w grze pobocznej?
Niektóre boczne warianty są bardzo cenne (chociaż nie są tematyczne) i mogą podnosić wartość zadania.
Ja tę część zdania z kodeksu rozumiem inaczej.
Moim zdaniem dotyczy ona ubocznego rozwiązania (po innym wstępie), a o dualach w grze głównej mówi druga część tego zdania.
Bardzo ciekawa w tym temacie jest praca Jana Rusinka (1/2 PR; Die Schwalbe 2021/22) opublikowana ostatnio w ARVES (werdykt). W bocznym wariancie jest zgłoszony dual:
„[10. Qb7? Qf6! (10… Qg6!) 11. Qc7 Kb5 12. Kb7 Qf3 13. Nc6 Nc4 -+]”.
Ideą jest, żeby po 10. Qb7? czarny Hetman z szóstej linii bronił Skoczka b6 i uniemożliwił szach Skoczkiem na c6. Ale to realizuje jeszcze jedna trzecia, błędna możliwość 10… Qh6.
W tym układzie 10… Qf6 i 10… Qg6 to jednak brzydki dual, uhonorowany absurdalnymi wykrzyknikami.
Może któś widział dual z dwoma wykrzyknikami?
Jako ciekawostka, Jan Rusinek w swoim „ROZSTRZYGNIĘCIE KONKURSU POLSKIEGO ZWIĄZKU
SZACHOWEGO 2023 – STUDIA” utyskiwał nad trudnymi do zrozumienia pozycjami „tablebazowymi” (w grze pobocznej!) i w rezultacie odrzucał tego typu zadania (np. Andrzej Jasik – 2897 lub Marek Halski – 3011).
Może niech teraz wyjaśni on dlaczego w jego (w/w) pracy 10… Qh6 nie prowadzi do wygranej czarnych. Tego typu końcówki są rozstrzygane do 200 posunięć.
Jednym z najbardziej kontrowersyjnych przykładów w kwestii duali jest: Velimir Kalandadze; 1st SP PR NONA 2008. Ta bardzo sympatyczna praca została wybrana Study of The Year 2008″, co wywołało „falę protestów”. W wariancie głównym występuje tam dual 10. Sc5 lub 10. Sa5. Jest to tzw. „dual innej drogi” z tym, że po 10. Sa5 ta droga jest dłuższa. Ten dual jest spotykany w przypadku drogi Króli i wtedy, z reguły, jest tolerowany. W „Didukh’s database” to studium występuje jako niepoprawne.
Przepraszam, ale w powyższym komentarzu jest mój błąd, powinno być:
1… Kg1 2. d8H h1H 3. Hd1+ Kh2 4. Hd6+! i dalej mamy rozwidlenie: 4… Kh3 5. Hh6+ Kg3 6. Hxh1 (niestety maszyna zaproponuje również 6. Sf5+) oraz 4… Kg1 5. Hg3+ Hg2 6. Hxg2# (maszyna doda 6. Sxg2).